Ledenvergadering 2022

Op 5 november om 9.30 uur liep het zaaltje in het OosterscheldeMuseum in Yerseke langzaam vol. Ongeveer 20 leden hadden zich aangemeld. De ontvangst met koffie, thee, koekjes en dikke bolussen werd in het wat koude zaaltje zeer gewaardeerd en er ontstonden al spoedig levendige gespreksgroepjes van mensen die elkaar al in een paar jaar niet gezien hadden omdat corona alles deed om fysieke bijeenkomsten te voorkomen.
Om 10 uur opende Alex de bijeenkomst en werden de agendapunten doorgenomen. De afdeling heeft node een secretaris nodig; nu wordt het werk door de andere bestuursleden opgevangen, maar dat brengt veel extra werk met zich mee.
Ieder is enthousiast over de nieuwe website in wording; hiervoor is een commercieel bedrijf in de arm genomen omdat het opzetten ervan erg veel tijd vraagt.
Omdat we geen subsidie meer krijgen van de provincie, behalve als we in samenwerking met andere erfgoedverenigingen een project opzetten, blijkt dit een lastig punt te zijn. Archeologie past niet altijd bij de wensen en doelen van andere erfgoedverenigingen. Het Zeeuws Genootschap vormt daarop een uitzondering en wil wel graag samenwerken.
Gevraagd wordt het project “voorhoven,” dat door Dicky werd opgezet, weer op te pakken.
Het bestuur doet erg zijn best om door middel van nieuwsbrieven, excursies, schervenavonden e.a. activiteiten de leden na de ‘stille’ coronaperiode weer te betrekken bij archeologie nu het weer mogelijk is.
De beide veldkarteringen in St. Kruis waren -met veel deelnemers- een succes.

Na de lunchpauze met warme tomatensoep, broodjes en krentenbollen kreeg de gids van het museum het woord.
Eerst werd een film vertoond over het ontstaan van ons land en Zeeland in het bijzonder. Daarna gingen we naar de zaal waar vele vondsten afkomstig van het verdronken land van Zuid-Beveland te zien waren. Met kaarten, schilderijen e.a. wordt de ondergang in 1530/1532 van dorpen als Lodijcke, Tolsende en Nieuwlande getoond. Alleen de stad Reimerswaal bleef bestaan tot 1633. De maquette geeft een beeld van hoe de stad er kan hebben uitgezien. En natuurlijk zagen we een enkel ‘foutje’, dat heb je zo met doorgewinterde AWN’ers…
De zaal waar aandacht geschonken wordt aan de mossel- en oestercultuur was buitengewoon interessant: van kweek naar productie, van consumptie naar afzet. Het dorp Yerseke ontwikkelde zich vanaf ong. 1860 tot een dorp met een bloeiende oestercultuur, waar de lokale bevolking van leefde. De uitgebreide collectie gereedschappen die voor de oester- en mosselhandel en visserij werden gebruikt geeft daarvan een historisch beeld.

Na de bezichtiging van het museum konden, als extra kers op de taart, degenen die zich opgegeven hadden de bekende oesterputten bezoeken, een toeristisch hoogtepunt bij een bezoek aan Yerseke.

Dank je wel, Ariane, voor dit initiatief!

Leida Goldschmitz.